Շարունակություն....
Հարևանի աղջիկը զանգը տվեց: Տատս ասեց տղես գնա դուռը բաց: Գնացի դուռը բացեցի, տեսա որ դռան մյուս կողմում կանգնածա ուղակի միհատ հրաշք: Հենց իրան տեսա սկսվեց մեր դիալոգը:
- Բարև ձեզ, Անուշ տյոտյա տուննա?, - հարցրեց ես կյանքուլիը:
- Պրիվետ սիրուն ջան, - ասեցի ես - Անուշը տաննա, ես իրա թոռնեմ:
- Շատ ուրախեմ, ես իրա հարևանն եմ, - ասեց ինքը:
- Բա ես վոնցա մենք իրար կողք արդեն մի օրից ավելա ապրում ենք դաժե իրար չենք ճանաչում, - ասեցի ես:
- Դե հիմա տենցա ստացվել , - ժպտալով պատասխանեց ինքը:
- Սիրունս բա չես ուզի ծանոթանանք, - սեքսոտ հայացքով ասեցի ես:
- Կծանոթանանք, - ասեց ինքը - Անունս Էմմա է:
- Իմնել Սերգեյ Էմմա ջան:
- Կլինի ձեր տատիկին ասեք, - ասեց Էմման , - որ մայրս խնդրեց իրան օգնի, պետք է խմորեղեն սարքեն:
- Հեսա կասեմ Էմ ջան , - պատասխանեցի ես , - դե դուել որ իրանց չխանգարես կգաս ստեղ իրար հետ ավելի մոտիկից կծանոթանանք:
- Լավ , - ասեց ինքը ու ժպտաց:
Էմման դեղին մազեր ուներ: Շատ սիրուն էր: Աչքերը սև էին:
Գնացի տատիս մոտ ու ասեցի որ պտի էթա Էմմաի մորը օգնի:
Տատս գնաց: Մի տաս- տասնհինգ րոպե հետո Էմման եկավ մեր տուն:
- Յա Էմմ ջան էկար եսել քեզեի սպասում անհամբեր , - ասեցի ես:
- Դե որ խնդրելեիր եկա Սերգեյ ջան, - պատասխանեց ինքը:
- Դե ոտքի վրա մի մնա արի կողս ստեղ նստի, սիրունիկ ջան:
Էմման եկավ կողքս նստեց դիվանին: Սկսեցի իմ մասին պատմել իրան: Հետո ասեցի որ աղջիկների հետ շփվելու մեծ փորձ ունեմ:
- Էմմ ջան կյանք ջան, - ասեցի իրան ես, - իսկ դու փորձ ունես տղամարդկանց: - Դե մի քանի տարի առաջ ընկեր ունեի բայց հիմա էլ չունեմ, - պատասխանեց ինքը:
- Բա չես ուզի քո տղամարդկանց փորձը մեծացնես իմ հաշվին, - ասեցի ես ու ձեռս կամաց տարա դեպի ոտերի արանքը:
Ձեռովս միատ պուցը զննեցի ու ջոկեցի որ կույս ա: Իմ մեջ ասիիմ ջաաաաաանննն: Հետո մոտեցա պցին իրա ու սկսեցի լզել: Նենց եի լզում որ խեխճ աղջիկը կայֆից դողում էր: Ասումեր շատ լավնա էլի եմ ուզում էլի էլի էլի: Մեկել զգացի որ պուցը թացացնումա արդեն: Արագ կլիրս հանեցի ու դրեցի պցի մեջ: Ամենա սկզբում միատ ուժեղ գոռաց: Ասեց ցավումա: Բայց շուտ սովորեց ցավին ու արդեն իրա համարելեր կայֆոտ: Արդեն շատ արագեի քունում մեկել ջոգիմ որ պտի ուժե թափեմ: Կլիրս իրա պուցից հանեցի տարա փորի մոտ թափեցի:
- Կյանք էտի խմի, - ասեցի իրան ես: Սաղ խմեց ու ասեցի որ լավներ ելիա ուզում: Ես պատասխանեցի.
- Եթե ելիես ուզում պտի միհատ լավ մինետ անես ինձ:
- Մինետը ինչա , - հարցրեց Էմման: - Այ էս կլիրս ծծի էլի ժաժ կգա:
Ու սկսեց ծծել: Իրան ասեցի որ ոնցոր չուպաչուպս լինի այտենց թո ծծի: Սկսեց ծծել: Բայց եսելեի զգում որ ինքը զզվումա: Ասեց որ չի ուզում ծծի, բայց պատասխանեցի իրան եթե ելիա ժաժ ուզում պտի ծծի: Շարունակեց ծծելը: Լավվ ծծեց հետո սկսեց կլրիս գլուխը պաչել: Լիքը պաչեց ու երկրորդ անգամ ժաժս եկավ: Հենց պռոշներին էլ թափիմ: Սկսեց լպստել պռոշները: Սաղ խմեց:
- Մեռնեմ պցիտ, բայց էլ չեմ թափում ուժե ինձ կայֆ ելավ:
- Եղավ կյանքս, - պատասխանեց ինքը ու հագնվեց:
Հագնվեց ու իրան մերը զանգեց: Ասեց որ գնա տուն գորձ կա: Միհատել պռոշները պաչեցի ու ինքը գնաց:
Սենց մի երկու օրել ես մնացի տատուս տունը ու գնացի արդեն Էջմիածին՝ տուն:
Էսել իմ պատմություններ: Մի խոսքով տատուս գյուղում անցկացրած ժամանակը ես դեռ չեմ մոռացել ու կյանքում չեմ մոռանա:
Հարևանի աղջիկը զանգը տվեց: Տատս ասեց տղես գնա դուռը բաց: Գնացի դուռը բացեցի, տեսա որ դռան մյուս կողմում կանգնածա ուղակի միհատ հրաշք: Հենց իրան տեսա սկսվեց մեր դիալոգը:
- Բարև ձեզ, Անուշ տյոտյա տուննա?, - հարցրեց ես կյանքուլիը:
- Պրիվետ սիրուն ջան, - ասեցի ես - Անուշը տաննա, ես իրա թոռնեմ:
- Շատ ուրախեմ, ես իրա հարևանն եմ, - ասեց ինքը:
- Բա ես վոնցա մենք իրար կողք արդեն մի օրից ավելա ապրում ենք դաժե իրար չենք ճանաչում, - ասեցի ես:
- Դե հիմա տենցա ստացվել , - ժպտալով պատասխանեց ինքը:
- Սիրունս բա չես ուզի ծանոթանանք, - սեքսոտ հայացքով ասեցի ես:
- Կծանոթանանք, - ասեց ինքը - Անունս Էմմա է:
- Իմնել Սերգեյ Էմմա ջան:
- Կլինի ձեր տատիկին ասեք, - ասեց Էմման , - որ մայրս խնդրեց իրան օգնի, պետք է խմորեղեն սարքեն:
- Հեսա կասեմ Էմ ջան , - պատասխանեցի ես , - դե դուել որ իրանց չխանգարես կգաս ստեղ իրար հետ ավելի մոտիկից կծանոթանանք:
- Լավ , - ասեց ինքը ու ժպտաց:
Էմման դեղին մազեր ուներ: Շատ սիրուն էր: Աչքերը սև էին:
Գնացի տատիս մոտ ու ասեցի որ պտի էթա Էմմաի մորը օգնի:
Տատս գնաց: Մի տաս- տասնհինգ րոպե հետո Էմման եկավ մեր տուն:
- Յա Էմմ ջան էկար եսել քեզեի սպասում անհամբեր , - ասեցի ես:
- Դե որ խնդրելեիր եկա Սերգեյ ջան, - պատասխանեց ինքը:
- Դե ոտքի վրա մի մնա արի կողս ստեղ նստի, սիրունիկ ջան:
Էմման եկավ կողքս նստեց դիվանին: Սկսեցի իմ մասին պատմել իրան: Հետո ասեցի որ աղջիկների հետ շփվելու մեծ փորձ ունեմ:
- Էմմ ջան կյանք ջան, - ասեցի իրան ես, - իսկ դու փորձ ունես տղամարդկանց: - Դե մի քանի տարի առաջ ընկեր ունեի բայց հիմա էլ չունեմ, - պատասխանեց ինքը:
- Բա չես ուզի քո տղամարդկանց փորձը մեծացնես իմ հաշվին, - ասեցի ես ու ձեռս կամաց տարա դեպի ոտերի արանքը:
Ձեռովս միատ պուցը զննեցի ու ջոկեցի որ կույս ա: Իմ մեջ ասիիմ ջաաաաաանննն: Հետո մոտեցա պցին իրա ու սկսեցի լզել: Նենց եի լզում որ խեխճ աղջիկը կայֆից դողում էր: Ասումեր շատ լավնա էլի եմ ուզում էլի էլի էլի: Մեկել զգացի որ պուցը թացացնումա արդեն: Արագ կլիրս հանեցի ու դրեցի պցի մեջ: Ամենա սկզբում միատ ուժեղ գոռաց: Ասեց ցավումա: Բայց շուտ սովորեց ցավին ու արդեն իրա համարելեր կայֆոտ: Արդեն շատ արագեի քունում մեկել ջոգիմ որ պտի ուժե թափեմ: Կլիրս իրա պուցից հանեցի տարա փորի մոտ թափեցի:
- Կյանք էտի խմի, - ասեցի իրան ես: Սաղ խմեց ու ասեցի որ լավներ ելիա ուզում: Ես պատասխանեցի.
- Եթե ելիես ուզում պտի միհատ լավ մինետ անես ինձ:
- Մինետը ինչա , - հարցրեց Էմման: - Այ էս կլիրս ծծի էլի ժաժ կգա:
Ու սկսեց ծծել: Իրան ասեցի որ ոնցոր չուպաչուպս լինի այտենց թո ծծի: Սկսեց ծծել: Բայց եսելեի զգում որ ինքը զզվումա: Ասեց որ չի ուզում ծծի, բայց պատասխանեցի իրան եթե ելիա ժաժ ուզում պտի ծծի: Շարունակեց ծծելը: Լավվ ծծեց հետո սկսեց կլրիս գլուխը պաչել: Լիքը պաչեց ու երկրորդ անգամ ժաժս եկավ: Հենց պռոշներին էլ թափիմ: Սկսեց լպստել պռոշները: Սաղ խմեց:
- Մեռնեմ պցիտ, բայց էլ չեմ թափում ուժե ինձ կայֆ ելավ:
- Եղավ կյանքս, - պատասխանեց ինքը ու հագնվեց:
Հագնվեց ու իրան մերը զանգեց: Ասեց որ գնա տուն գորձ կա: Միհատել պռոշները պաչեցի ու ինքը գնաց:
Սենց մի երկու օրել ես մնացի տատուս տունը ու գնացի արդեն Էջմիածին՝ տուն:
Էսել իմ պատմություններ: Մի խոսքով տատուս գյուղում անցկացրած ժամանակը ես դեռ չեմ մոռացել ու կյանքում չեմ մոռանա:
Комментариев нет:
Отправить комментарий